کلیسا در کتاب مقدس به عنوان بدن زنده مسیح و جمع ایماندارانی که به او ایمان آورده‌اند، معرفی شده است. نهادی که نه تنها مکانی فیزیکی، بلکه جمعی از روح‌های همدل و هم‌صداست که برای پرستش، تعلیم، و گسترش پیام انجیل گرد هم می‌آیند. کلیسا از همان آغاز، پناهگاهی برای مؤمنان بوده است تا در آن، در نور ایمان گام بردارند و به سوی نور حقیقت هدایت شوند. کلیسا به عنوان قلب تپنده جامعه مسیحی شناخته می‌شود، جایی که محبت، خدمت، مشارکت و اطاعت از خداوند جریان دارد.
- کلیسا؛ بدن مسیح
یکی از زیباترین و ژرف‌ترین تصاویری که کتاب مقدس از کلیسا ارائه می‌دهد، توصیف آن به عنوان «بدن مسیح» است. این تمثیل در عمق خود، پیوندی ناگسستنی میان مسیح و پیروان او را نشان می‌دهد. هر ایمانداری که به جمع کلیسا می‌پیوندد، بخشی از این بدن زنده می‌شود؛ بدنی که در آن هر عضو نقشی منحصر به فرد و ارزشمند دارد. همچون بدنی که هماهنگ و هم‌راستا عمل می‌کند، کلیسا نیز با همدلی و همکاری اعضایش، برای جلال خداوند گام برمی‌دارد. هر فردی با ایمان به عیسی مسیح وارد کلیسای جامع می‌شود که تمامی ایمانداران عضوی از آن می‌باشند. از سوی دیگر هر فرد با عضویت در کلیسای محلی، در مشارکت با دیگر ایمانداران قرار می‌گیرد.
- کلیسا؛ اجتماع زنده مؤمنان
کلیسا در کتاب مقدس تنها یک مکان نیست، بلکه هر اجتماع و گردهمایی از ایماندارانی که به نام مسیح جمع می‌شوند، کلیساست. در انجیل متی 18:20 چنین می‌خوانیم: «هر جا دو یا سه نفر به نام من جمع شوند، من در میان آنها هستم.» این آیه روح اصلی کلیسا را به تصویر می‌کشد؛ کلیسا جایی است که ایمانداران به عیسی مسیح در اتحاد و یکدلی، برای پرستش خداوند و تقویت ایمان خود به دور یکدیگر گرد می‌آیند. کلیسا خانه‌ای است که در آن نور حقیقت به روشنی می‌تابد و مؤمنان در سایه آن رشد می‌کنند.
- تعمید و شام خداوند؛ آیین‌های مقدس کلیسا
دو آیین مقدس تعمید و شام خداوند در قلب مراسم‌های کلیسا قرار دارند. تعمید، نشانی است از ورود به خانواده خداوند و پذیرش ایمان به مسیح. در کتاب اعمال رسولان، بارها به این نکته اشاره شده که افراد پس از ایمان به مسیح، با آب تعمید یافته و به جامعه ایمانداران پیوستند. در تعمید شخص ایمان خود را به دیگران اعلام می‌کند.
شام خداوند نیز یادگاری است از آن لحظه‌ای که مسیح برای نجات بشر، جان خود را فدا کرد و کفاره گناهان انسان را پرداخت کرد. نان و شراب در این آیین، نمادهای بدن و خون مسیح هستند؛ نمادهایی که به ما یادآور می‌شوند تا همیشه به او وفادار باشیم و به یاد آوریم که از طریق این فداکاری، به او پیوسته‌ایم.
- رهبران و خادمان کلیسا
کشیشان و رهبران کلیسا به عنوان خادمین ایمانداران در کلیسا عمل می‌کنند. در کتاب مقدس، آنها به عنوان الگوهایی برای زندگی مسیحی و خادمان جماعت توصیف شده‌اند. وظیفه این رهبران این است که جماعت را در مسیر ایمان هدایت کنند، کلام خدا را به آنها بیاموزند و از رشد روحانی و زندگی معنوی افراد مراقبت کنند. رهبران کلیسا نه به عنوان فرمانروایان، بلکه به عنوان خدمت‌گزارانی وفادار به جماعت خود شناخته می‌شوند.
- مأموریت جهانی کلیسا
یکی از بزرگترین مسئولیت‌هایی که کتاب مقدس بر عهده کلیسا قرار داده، مأموریت جهانی است. در متی 28:19-20، مسیح به شاگردانش فرمان می‌دهد که «بروید و همه قوم‌ها را شاگرد سازید.» این مأموریت بزرگ، وظیفه‌ای الهی است که کلیسا را به خدمت به همه ملت‌ها و رساندن پیام نجات مسیح به سراسر جهان فرا می‌خواند. کلیسا باید در هر زمان و مکان، پیام محبت و نجات را به دیگران ابلاغ کند و به عنوان سفیران مسیح در زمین عمل کند.
- تقدس و جدایی از دنیا
کلیسا همواره دعوت شده است تا در زندگی ایمانداران، تقدس و پاکی را ترویج دهد. این جدایی از دنیای گناه‌آلود، به معنای زندگی متفاوت و متعهد به اصول کلام خدا است. در دوم قرنتیان 6:17 چنین آمده: «از میان آنان بیرون آیید و جدا شوید.» این جدایی به معنای دوری از مردم نیست، بلکه به معنای زندگی‌ای است که با ارزش‌های مسیحی نورافشانی می‌کند و دیگران را به سوی خداوند هدایت می‌کند.
کلیسا در کتاب مقدس به عنوان جامعه‌ای زنده توصیف شده که خداوند آن را برای پرستش، تعلیم و انجام مأموریت‌های مسیحی تأسیس کرده است. کلیسا نه تنها جایگاهی برای پرستش خداوند، بلکه پناهگاهی برای رشد روحانی و همدلی ایمانداران است. در این جامعه مقدس، هر فرد به عنوان بخشی از بدن زنده مسیح عمل می‌کند و در کنار دیگران، به سوی تحقق مأموریت الهی پیش می‌رود. کلیسا همواره نماد امید، عشق و نجات است؛ مکانی که ایمانداران در آن به نور حقیقت نزدیک‌تر می‌شوند و با همدلی و همکاری، جهان را به سوی نجات مسیح هدایت می‌کنند.