پس چون پادشاهی‌ای را می‌یابیم که تزلزل ناپذیر است، بیایید شکرگزار باشیم و خدا را با ترس و هیبت عبادتی پسندیده نماییم، زیرا «خدای ما آتش سوزاننده است.» عبرانیان ۱۲: ۲۸-۲۹
ما پادشاهی‌ای را یافته‌ایم که هرگز نخواهد لرزید. پادشاهی‌ای که با هیچ قدرت زمینی از بین نخواهد رفت: پادشاهی خدا. و پاسخ مناسب ما به این موهبت عظیم چیست؟
عبادتی همراه با ترس مقدس و احترام عمیق!
خدای ما فقط مهربان نیست؛ او قدوس و آتش سوزاننده است. او تنها نجات‌دهنده نیست؛ او داور عادل نیز هست. به همین دلیل، پرستش ما باید با شکرگزاری و هیبتی مقدس همراه باشد.
نتیجه عبادت قابل‌قبول چیست؟
عبادت حقیقی:
- سرشار از احترام است.
- آمیخته به ترسی مقدس است.
- شادمانی عمیق و پایداری را در دل پرستنده جاری می‌سازد.
عبادتی که از هیبت خدا خالی باشد، سطحی و زودگذر است.
اما عبادتی که ترس مقدس را در دل پرورش دهد، شادی عمیق و دوام‌دار را به همراه می‌آورد.
سؤالی برای امروز
- آیا در خدمتی که انجام می‌دهی، چنین احساسی داری؟
- آیا پرستش تو، شادی پایدار را در زندگی‌ات جاری می‌سازد؟
- آیا هنوز از عظمت تخت فیض شگفت‌زده می‌شوی؟
خبر خوش؛ دعوتی آزادانه
کلام خدا می‌گوید:
پس بیایید آزادانه به تخت فیض نزدیک شویم تا رحمت بیابیم و فیضی را حاصل کنیم که به هنگام نیاز یاریمان دهد. زیرا «ما کاهن والامقامی نداریم که نتواند با ضعف‌ها و دردهای ما همدردی کند؛ بلکه از هر حیث مثل ما وسوسه شد اما گناه نکرد.»
این یعنی:
ما دعوت شده‌ایم به حضور همان خدای قدوس، اما بدون ترس از طرد شدن چون عیسی مسیح، کاهن اعظم ما، راه را برایمان گشود.
دعای امروز
ای خدای قدوس و آتش سوزاننده،
به من یاد بده که تو را با هیبتی مقدس و شکرگزاری عمیق بپرستم.
قلب مرا از ترس انسان آزاد کن و از ترس مقدس خود پر کن،
تا پرستشم، تو را خشنود سازد و شادی عمیق در وجودم بجوشد.
به لطف عیسی مسیح، کاهن اعظم من، به تخت فیض تو نزدیک می‌شوم.
آمین.